Η λήψη αντισυλληπτικών χαπιών προσφέρει ασφάλεια στο 98% των περιπτώσεων κατά τη διάρκεια της χρήσης τους. Μετά τη διακοπή όμως η επίδραση τους παύει να ισχύει. Έτσι λοιπόν στον κύκλο που ακολουθεί μετά τη διακοπή υπάρχει η πιθανότητα εγκυμοσύνης. Να θυμάσαι επίσης ότι τα αντισυλληπτικά χάπια είναι ένας ορμονικός τρόπος καταστολής του μηχανισμού που ρυθμίζει τη λειτουργία των ωοθηκών. Το διάστημα στο οποίο ανακάμπτει η λειτουργία των ωοθηκών μετά τη διακοπή των χαπιών ποικίλλει ανάμεσα στις γυναίκες και μπορεί να φτάσει και τις 60 ημέρες. Άρα λοιπόν σου προτείνω να περιμένεις λίγο καιρό ώστε να ανακάμψει η λειτουργία των ωοθηκών και να έχεις περίοδο. Αν η κατάσταση όμως επιμένει τότε καλό θα ήταν να επισκεφθείς το γιατρό σου.

Η ενσωμάτωση του φυσικού κύκλου στα πρωτόκολλα της εξωσωματικής έχει αποκτήσει αρκετή δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια. Σε αυτή τη διαδικασία, παρακολουθούμε το πρώτο μισό του κύκλου της γυναίκας χωρίς να παρεμβαίνουμε με φαρμακευτική αγωγή και καταλήγουμε σε ωοληψία όταν οι συνθήκες φτάσουν να είναι κατάλληλες για την ενεργοποίηση της ωρίμανσης των ωαρίων. Ακολουθεί η γονιμοποίηση στο εργαστήριο και η εμβρυομεταφορά. Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα κρυοσυντήρησης του εμβρύου, ώστε να γίνει συλλογή συγκεκριμένου αριθμού με σκοπό την αύξηση της πιθανότητας επιτυχίας. Όσο και αν φαίνεται δελεαστική όμως μια εξωσωματική σε φυσικό κύκλο, καθώς αποφεύγεται η χρήση φαρμάκων, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παρουσιάζει και κάποια μειονεκτήματα. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να χρειαστεί χρόνο για να αποδώσει καρπούς, γεγονός που την καθιστά χρονοβόρα και αρκετές φορές ψυχοφθόρα για το ζευγάρι. Επίσης, χωρίς τη χρήση φαρμάκων, υπάρχει πάντα το ρίσκο να μην έχουμε στο τέλος κάποιο ωάριο ή να μην προλάβουμε την φυσιολογική ωορρηξία, κάτι που πολλές φορές γεμίζει με άγχος το ζευγάρι. Η εξωσωματική σε φυσικό κύκλο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που όμως δεν ταιριάζει σε όλους. Ένας εξειδικευμένος γυναικολόγος αναπαραγωγής μπορεί να σε συμβουλεύσει αν αρμόζει στην περίπτωση σου και να σε βοηθήσει να πάρεις τη σωστή απόφαση.

Η προεμφυτευτική γενετική διάγνωση είναι ένα από τα εργαλεία που έχουμε στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή για να βοηθήσουμε ζευγάρια που το έχουν ανάγκη. Θα πρέπει όμως να γίνεται όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις και όχι σε όλους ανεξαιρέτως. Πράγματι χρησιμοποιείται σε ζευγάρια με κάποιο κληρονομήσιμο νόσημα ώστε να εξακριβώσουμε την κατάσταση των εμβρύων. Σε αυτή την περίπτωση γίνεται προεμφυτευτική διάγνωση (preimplantation genetic diagnosis – PGD) όπου αναζητούνται συγκεκριμένες γενετικές παθήσεις, όπως η μεσογειακή αναιμία και η κυστική ίνωση, ώστε να μεταφερθούν στη μήτρα μόνο τα υγιή έμβρυα. Ο προεμφυτευτικός έλεγχος (preimplantation genetic screening – PGS) μπορεί όμως να βοηθήσει και άλλα ζευγάρια. Ζευγάρια με καθ’έξιν αποβολές ή επαναλαμβανόμενες ανεπιτυχείς προσπάθειες εξωσωματικής αλλά και γυναίκες αυξημένης αναπαραγωγικής ηλικίας μπορούν να ωφεληθούν, ελέγχοντας τα έμβρυα για χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Σκοπός μας και πάλι είναι να μεταφερθούν μόνο τα υγιή έμβρυα ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες επιτυχίας.