Η ενδομήτρια σπερματέγχυση (IUI) είναι από τις πιο απλές και οικονομικές μεθόδους υποβοήθησης της αναπαραγωγής. Προτιμάται σε ζευγάρια, νεαρής, κυρίως, ηλικίας, στα οποία δεν έχει διαγνωσθεί κάποια σημαντική διαταραχή στη γονιμότητά τους.
Οι ενδείξεις που συνήθως οδηγούν στην επιλογή της συγκεκριμένης μεθόδου είναι:
Απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτύχει η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι:
Μεθοδολογία
Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί με δύο τρόπους:
Α. ακολουθώντας το φυσικό κύκλο της γυναίκας, όπου ένα ωοθυλάκιο απελευθερώνεται από την ωοθήκη
Β. με ήπια ορμονική διέγερση, ώστε να έχουμε περισσότερα ωοθυλάκια, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα γονιμοποίησης.
Η παρακολούθηση της γυναίκας γίνεται μέσω υπερηχογραφημάτων και αιματολογικών εξετάσεων στη διάρκεια του κύκλου της, όπου ελέγχεται η ανάπτυξη των ωοθυλακίων. Η ωοθυλακιορρηξία συνήθως προγραμματίζεται με τη χορήγηση μίας ένεσης χοριακής γοναδοτροπίνης. Όμως, μπορεί να πραγματοποιηθεί και χωρίς φαρμακευτική παρέμβαση, εφόσον κριθεί σκόπιμο από τον ειδικό υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι ανώδυνη μέθοδος, η οποία πραγματοποιείται λίγο πριν την ωοθυλακιορρηξία της γυναίκας, διαρκεί λίγα λεπτά και δεν απαιτείται νάρκωση της γυναίκας. Λίγες ώρες νωρίτερα γίνεται λήψη σπέρματος από τον σύντροφο, το οποίο επεξεργάζεται και εμπλουτίζεται κατάλληλα από τους βιολόγους. Στη συνέχεια ο γυναικολόγος εισάγει το εμπλουτισμένο σπέρμα στη μήτρα της γυναίκας μέσω ενός λεπτού καθετήρα. Ένα επιπλέον πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι, μετά από λίγη ώρα η γυναίκα μπορεί να επιστρέψει κανονικά στις δραστηριότητες της.
Για τον εμπλουτισμό, ο σύντροφος δίνει σπέρμα περίπου 2 ώρες πριν την ώρα που έχει προγραμματιστεί η σπερματέγχυση. Με ειδική επεξεργασία, από το δείγμα επιλέγονται τα σπερματοζωάρια με τη μεγαλύτερη κινητικότητα και την καλύτερη μορφολογία. Αυτά τοποθετούνται σε ειδικό θρεπτικό υλικό, στο οποίο αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη κινητικότητα και γίνονται περισσότερο ενεργά.
Σε περίπτωση που την ημέρα της σπερματέγχυσης διαπιστωθεί ότι το σπέρμα δεν διαθέτει την απαιτούμενη κινητικότητα και δύναμη ενδέχεται να ζητηθεί και δεύτερο δείγμα από τον σύζυγο. Επιδίωξη είναι να αυξηθεί ο αριθμός των ενεργοποιημένων σπερματοζωαρίων, προκειμένου να αυξηθεί η πιθανότητα επιτυχίας.
Σε περιπτώσεις που είναι γνωστό ότι υπάρχει θέμα ήπιας ή μέτριας ανδρικής υπογονιμότητας μπορεί να προηγηθεί η κρυοσυντήρηση 1-2 δειγμάτων σπέρματος. Την ημέρα της σπερματέγχυσης αυτά θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την «ενίσχυση» του φρέσκου δείγματος.
Για την σπερματέγχυση, η αποχή από προηγούμενη εκσπερμάτωση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 2-3 εικοσιτετράωρα, προκειμένου να έχουμε ικανό αριθμό κινούμενων σπερματοζωαρίων στο δείγμα.
To αποτέλεσμα της προσπάθειας ελέγχεται 14 ημέρες μετά τη σπερματέγχυση, με μέτρηση των επιπέδων της β-χοριακής γοναδοτροπίνης στο αίμα της γυναίκας, όπου αύξηση της ορμόνης υποδηλώνει την παρουσία εγκυμοσύνης. Σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος, προγραμματίζεται μαιευτικό υπερηχογράφημα, 14 μέρες μετά το τεστ, για τον έλεγχο της κύησης.
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση διευκολύνει τα σπερματοζωάρια να προσεγγίσουν και να γονιμοποιήσουν τα ωάρια στις σάλπιγγες, ακολουθώντας τη διαδικασία της φυσικής σύλληψης. Τα γονιμοποιημένα ωάρια θα παραμείνουν για 5-6 μέρες στις σάλπιγγες και εφόσον εξελιγχθούν σε βλαστοκύστες μεταφέρονται στην ενδομήτρια κοιλότητα όπου εμφυτεύονται και αναπτύσσονται.
Το κύριο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι είναι λιγότερο παρεμβατική από την εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ απαιτεί ήπια έως και καθόλου φαρμακευτική αγωγή, οπότε καθίσταται και οικονομικότερη ως διαδικασία. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιθανό να επαναληφθεί η προσπάθεια, ακόμη και σε μηνιαία βάση, μετά από ιατρική επιβεβαίωση μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
