Ιανουάριος! Το όνομά του βγαλμένο από τον Ιανό, το ρωμαϊκό θεό κάθε αρχής. Ο νέος χρόνος συμβολίζει πάντα το ξεκίνημα ενός νέου κύκλου ζωής, την προετοιμασία της φύσης προς την άνοιξη, την αναγέννηση! Φέτος, όλες οι ευχές, όλες οι ελπίδες και οι σκέψεις μας, προσδοκούν περισσότερο από ποτέ αυτήν την αλλαγή…

Και έτσι, βγάζουμε σιγά σιγά τα γιορτινά – όσο μπόρεσαν να είναι, επαναπροσδιορίζουμε τη στιγμή, κοιτάμε μπροστά και ετοιμαζόμαστε να απελευθερώσουμε το βήμα προς τα εκεί. Όχι γιατί είναι Ιανουάριος, αλλά γιατί το έχουμε βαθιά ανάγκη, γιατί μας ωθεί ο εαυτός και η ύπαρξή μας με τον τρόπο που είμαστε φτιαγμένοι, όπως και όλη η φύση είναι φτιαγμένη!

Οι χειμώνες έχουν βάρος αλλά είναι και μεταβάσεις. Και αυτό μοιάζει πολύ με τη λειτουργία της ψυχής μας. Βιώνει πολλές φορές το σκοτάδι και προετοιμάζει μέσα σε αυτό ένα νέο φως. Ανυπομονεί! Και άλλοτε πιέζει, ή άλλοτε υπομονετικά λέει ετοιμάζομαι για σένα. Με εμπιστοσύνη. Με αγάπη. Με φυσικότητα!

Με τα πόδια στη γη, με τη μάσκα στο πρόσωπο και με έναν απολογισμό τεράστιου κόπου που μας φτάνει εδώ… Δεν απαγορεύεται… αλλά επιβάλλεται να σηκώσουμε το βλέμμα ψηλά! Στα θέλω, στα φτερά που ετοιμάζονται να ανοίξουν για νέες διαδρομές.

Η άνοιξη θα έρθει. Και κατά έναν τρόπο είναι πάντα εδώ! Όπως κάθε εποχή που κρύβουμε μέσα μας.

Στον εαυτό, στη σχέση, στα όνειρα που ήρθαν και σε αυτά που τώρα παίρνουν μορφή.

Εύη Καλουτά
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια