Skip to main content

Η επιθυμία για απόκτηση παιδιού είναι μια προσωπική υπόθεση που μπορεί να προκύψει στο πλαίσιο μιας σχέσης — αλλά όχι απαραίτητα μόνο εκεί.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, οι εργασιακές απαιτήσεις, η απουσία συντρόφου, ο παράγοντας ηλικίας και πολλοί άλλοι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν μια γυναίκα στο να σκεφτεί να κάνει παιδί χωρίς σύντροφο τη συγκεκριμένη στιγμή. Οι επιθυμίες της, σε συνδυασμό με τη θεμελιώδη πραγματικότητα του χρόνου, διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαπραγματεύεται την απόφαση να κάνει παιδί — μόνη της.

Κατά τη διαμόρφωση αυτής της απόφασης προκύπτουν ορισμένες ανησυχίες, όπως:

  • Το βάρος της ατομικής ευθύνης, τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά
  • Διαχείριση των κοινωνικών αντιλήψεων και των αντιδράσεων του άμεσου περιβάλλοντος της
  • Χειρισμός αυτού του τύπου μονογονεϊκότητας κατά την ανατροφή του παιδιού
  • Αντιμετώπιση του φόβου για το άγνωστο και το μέλλον

Είναι σημαντικό να συζητείται κάθε σκέψη και ανησυχία και κάθε γυναίκα να βρίσκει τις δικές της προσωπικές απαντήσεις. Αυτό βοηθά στη λήψη μιας καλά ενημερωμένης απόφασης, καθώς οι ερωτήσεις, οι απαντήσεις και η τελική απόφαση είναι αποκλειστικά δικές της.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ζήσει μόνη της. Η κοινή χρήση, η έκφραση, η ομιλία και η αναζήτηση συμβουλών κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων είναι τρόποι για να συνδεθεί κανείς πιο βαθιά με τον εαυτό του, να αποκτήσει νέες ιδέες, να ανακαλύψει ερωτήσεις και απαντήσεις και να δει τη διαδρομή με λιγότερη συναισθηματική ένταση και περισσότερη επίγνωση.

Προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα

Κάθε προσπάθεια απόκτησης παιδιού είναι ένας κύκλος που ξεκινά με την ελπίδα και την προσδοκία ενός θετικού αποτελέσματος. Όταν όμως αυτό δεν συμβαίνει, ο κύκλος κλείνει απότομα. Ωστόσο, η επιθυμία παραμένει.

Τι πήγε στραβά; Έκανα λάθος; Αξίζει να προσπαθήσω ξανά; Θα τα καταφέρουμε ποτέ;