Η εμβρυομεταφορά είναι η πολυαναμενόμενη στιγμή που σηματοδοτεί την κορύφωση και την κορύφωση ενός μεγάλου ταξιδιού. Αλλά είναι ακόμη περισσότερο από αυτό—είναι η στιγμή της σύνδεσης με το έμβρυο, που ορίζει τώρα τη φυσική πορεία των πραγμάτων. Για αυτούς τους λόγους, είναι μια μαγική αλλά και γεμάτη άγχος εμπειρία, καθώς ακολουθείται από μέρες αναμονής για το αποτέλεσμα.
Κατά την προετοιμασία της εμβρυομεταφοράς, είναι σημαντικό για κάθε γυναίκα να επικεντρωθεί στον εαυτό της. Μπορεί όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα πάνω της, αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι πηγή πίεσης. Η ίδια υποστηρικτική προσέγγιση θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις στάσεις των γύρω της. Κάθε συζήτηση μπορεί να είναι πηγή ενθάρρυνσης ή το αντίθετο. Τα λόγια κατανόησης και υποστήριξης μπορούν να απαλύνουν το άγχος, ενώ οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις, οι παρατηρήσεις και οι συμβουλές μπορούν να οδηγήσουν σε συναισθήματα απομόνωσης και αποξένωσης.
Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι το έμβρυο, το οποίο περιμένουμε με ανυπομονησία, έχει το δικό του ταξίδι που εκτυλίσσεται παράλληλα με το δικό μας. Η υπομονή που απαιτείται αυτό το διάστημα μπορεί να φαίνεται ότι μας δένει τα χέρια, αλλά στην πραγματικότητα, μας ζητά να τα κρατήσουμε ανοιχτά
Η περίοδος αναμονής
Περιμένοντας με υπομονή… μέχρι το τελικό αποτέλεσμα! Οι μέρες που ακολουθούν είναι γεμάτες αγωνία, προσμονή και ελπίδα, φέρνοντας στο τέλος την περίοδο των προσπαθειών. Είναι κι αυτές περίεργες μέρες, καθώς τελείωσε η ενεργός φάση. Για κάθε γυναίκα, αυτό το ταξίδι είναι μια βαθιά προσωπική εμπειρία.
Το σώμα, τα συναισθήματά της, οι σκέψεις της – ό,τι κάνει – είναι μέρος αυτής της ζωντανής διαδικασίας. Ο φόβος του αποτελέσματος, είτε με τη μορφή άγχους είτε με την ανάγκη για έλεγχο, είναι φυσικός αλλά απαιτεί τη διαχείριση να τον αποτρέψει από το να γίνει συντριπτικός. Οι γενικές συμβουλές προτείνουν τη διατήρηση μιας όσο το δυνατόν πιο φυσιολογικής ρουτίνας, με προσοχή και αποφυγή ακροτήτων κάθε είδους. Προφανώς, η έντονη δραστηριότητα θα πρέπει να αποφεύγεται, αλλά και η πλήρης αδράνεια, παρόλο που ορισμένες γυναίκες μπορεί να την επιλέξουν με τις καλύτερες προθέσεις. Η ενασχόληση με κάτι ευχάριστο, η βόλτα, η φιλική συζήτηση και παρόμοιες δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του άγχους.
Φυσικά, κάθε γυναίκα έχει τις δικές της μοναδικές ανάγκες, οπότε μόνο αυτή μπορεί να ξέρει τι την αγχώνει, τι τη χαλαρώνει, ποιος την εμπνέει για συζήτηση, τι είδους καθημερινότητα τη βοηθά και τελικά, πώς θέλει να ζήσει αυτές τις ιδιαίτερες μέρες. . Μένοντας σε επαφή με τον εαυτό της και εμπιστευόμενη τα συναισθήματά της, μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά αυτή την απαιτητική περίοδο αναμονής. Επιπλέον, είναι σημαντικό να μην επιβαρύνει τον εαυτό της άσκοπα με σκέψεις όπως “Πειράζει που ήμουν ανήσυχη; Δεν είμαι αρκετά θετική;” Τέτοιες σκέψεις είναι συνήθως εκφράσεις άγχους και όχι παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα.
Η Συντροφική Σχέση
Η σχέση και το ταξίδι της κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι σημαντικά γιατί η ίδια η σχέση είναι παρούσα, συμμετέχει και επηρεάζεται ως ανεξάρτητη οντότητα. Μπορεί να είναι η αφετηρία του ταξιδιού και η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτό, αλλά φέρει επίσης το βάρος του άγχους, της δυσφορίας και της κούρασης που βιώνουν και οι δύο σύντροφοι. Μπορεί ακόμη και να υπάρχουν φόβοι και ανησυχίες για το μέλλον της σχέσης μετά την «θύελλα της υπογονιμότητας». Στιγμές έντασης, ανακούφισης, απομόνωσης, καθώς και σύνδεσης, επικοινωνίας και τρυφερότητας μπορεί να εναλλάσσονται στην καθημερινή ζωή του ζευγαριού.
Η προσπάθεια απόκτησης ενός παιδιού μπορεί να ξεκινήσει ως ένας όμορφος στόχος, αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε μια επίπονη διαδικασία που κινδυνεύει να καθορίσει εντελώς τη σχέση. Όταν η απόκτηση ενός παιδιού γίνεται το μέτρο για το αν θα συνεχιστεί η σχέση, η όλη διαδικασία παίρνει έναν πιο αγχωτικό χαρακτήρα και το αποτέλεσμα γίνεται ένας βαρύς και ριψοκίνδυνος τίτλος. Ένα σημαντικό μέρος της διαχείρισης αυτής της κατάστασης είναι η εσωτερική διάκριση και η σαφής κατανόηση της σχέσης μεταξύ του προβλήματος και της προσέγγισης του στόχου.
Αυτό διευκολύνει τη διατήρηση της ισορροπίας και τον κάθε σύντροφο να υποστηρίζει τον άλλο σύμφωνα με τις ανάγκες του. Πώς μπορεί αυτό να γίνει πράξη;
- Μέσω της επικοινωνίας: με ειλικρίνεια, σεβασμό, συνέπεια και υπομονή.
- Μέσω της αποδοχής: χωρίς κριτική ή απορριπτική στάση.
- Μέσα από σωματική και λεκτική επαφή.
- Μέσα από την εξεύρεση κοινού εδάφους: στις αποφάσεις και τη διαχείριση.
- Μέσω αμοιβαίας υποστήριξης: και οι δύο εταίροι το χρειάζονται.
Αποφεύγοντας τις συγκρίσεις: κάθε ζευγάρι είναι μοναδικό.
Με τη συνεχή υπενθύμιση: ότι η σχέση χρειάζεται τη δική της φροντίδα, καθώς και αυτή προσπαθεί να αναπτυχθεί.
