Η ψυχολογία της υπογονιμότητας

Η ψυχολογία της υπογονιμότητας



Η υπογονιμότητα είναι ένα σωματικό – βιολογικό θέμα, με πολλές παράλληλα ψυχολογικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει πλέον αναγνωρίσει την υπογονιμότητα ως ασθένεια, η οποία επηρεάζει συναισθηματικά τον άνθρωπο αλλά και τη συντροφική σχέση που περνά τα δικά της στάδια βήμα προς βήμα:

Ξεκινώντας με τις πρώτες υποψίες δυσκολίας

προχωρώντας στη διαπίστωση και τη διάγνωση της υπογονιμότητας

και καταλήγοντας στην αναζήτηση λύσεων,


το ζευγάρι καλείται να διαχειριστεί πολυεπίπεδα την κατάσταση:

  • πώς θα διατηρήσει υγιή επαφή σε κάθε επίπεδο
  • πώς και αν θα το μοιραστεί με άλλους ανθρώπους
  • πώς θα διαχειριστεί τα πρακτικά ζητήματα για την ολοκλήρωση της προσπάθειας
  • πώς θα διαχειριστεί τα συναισθήματά του καθόλη την πορεία
  • Η λύση της εξωσωματικής

    δίνει την ελπίδα της αλλαγής και την ευκαιρία σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο ελέγχου στην προσπάθεια. Παρόλα αυτά, το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι άγνωστο και έτσι το άγχος είναι παρόν σε όλη την πορεία. Οι εξετάσεις, η θεραπεία, τα χειρουργεία, η φροντίδα ψυχής και σώματος – όλα μαζί ενταγμένα σε μια καθημερινότητα με τις δικές της απαιτήσεις, διαμορφώνουν μια έντονη περίοδο για το ζευγάρι. Οι ισορροπίες που πρέπει να διατηρηθούν είναι 3, του κάθε συντρόφου αλλά και της ίδιας της σχέσης, επομένως είναι σημαντικό να μην υποτιμηθεί η υποστήριξη προς καμία κατεύθυνση.

    Κάθε δυσκολία και κρίση στη ζωή

    γίνεται πάντα αφορμή για να δούμε ακόμα βαθύτερα τον εαυτό μας και στην προκειμένη και τη σχέση μας. Μέσα σε κάθε εμπειρία που μας δοκιμάζει, δοκιμάζουμε και εμείς να επεξεργαστούμε περισσότερο τους φόβους μας, τα πιστεύω μας, τον τρόπο σκέψης μας, τη στάση μας στην ίδια τη ζωή συνολικά.

    Απαντάμε σε όλες τις ερωτήσεις.
    Μη διστάζετε, ρωτήστε μας!

    Θα ήθελα να μου δώσετε μερικές πληροφορίες για την εξωσωματική σε φυσικό κύκλο
    Η ενσωμάτωση του φυσικού κύκλου στα πρωτόκολλα της εξωσωματικής έχει αποκτήσει αρκετή δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια. Σε αυτή τη διαδικασία, παρακολουθούμε το πρώτο μισό του κύκλου της γυναίκας χωρίς να παρεμβαίνουμε με φαρμακευτική αγωγή και καταλήγουμε σε ωοληψία όταν οι συνθήκες φτάσουν να είναι κατάλληλες για την ενεργοποίηση της ωρίμανσης των ωαρίων. Ακολουθεί η γονιμοποίηση στο εργαστήριο και η εμβρυομεταφορά. Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα κρυοσυντήρησης του εμβρύου, ώστε να γίνει συλλογή συγκεκριμένου αριθμού με σκοπό την αύξηση της πιθανότητας επιτυχίας. Όσο και αν φαίνεται δελεαστική όμως μια εξωσωματική σε φυσικό κύκλο, καθώς αποφεύγεται η χρήση φαρμάκων, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι παρουσιάζει και κάποια μειονεκτήματα. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να χρειαστεί χρόνο για να αποδώσει καρπούς, γεγονός που την καθιστά χρονοβόρα και αρκετές φορές ψυχοφθόρα για το ζευγάρι. Επίσης, χωρίς τη χρήση φαρμάκων, υπάρχει πάντα το ρίσκο να μην έχουμε στο τέλος κάποιο ωάριο ή να μην προλάβουμε την φυσιολογική ωορρηξία, κάτι που πολλές φορές γεμίζει με άγχος το ζευγάρι. Η εξωσωματική σε φυσικό κύκλο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που όμως δεν ταιριάζει σε όλους. Ένας εξειδικευμένος γυναικολόγος αναπαραγωγής μπορεί να σε συμβουλεύσει αν αρμόζει στην περίπτωση σου και να σε βοηθήσει να πάρεις τη σωστή απόφαση.
    Μετά από μακροχρόνια χρήση αντισυλληπτικών (5έτη) και διακοπή τους για να ξεκουραστεί ο οργανισμός υπάρχει πιθανότητα εγκυμοσύνης? Αν όχι πότε έρχεται η επόμενη περίοδος;
    Η λήψη αντισυλληπτικών χαπιών προσφέρει ασφάλεια στο 98% των περιπτώσεων κατά τη διάρκεια της χρήσης τους. Μετά τη διακοπή όμως η επίδραση τους παύει να ισχύει. Έτσι λοιπόν στον κύκλο που ακολουθεί μετά τη διακοπή υπάρχει η πιθανότητα εγκυμοσύνης. Να θυμάσαι επίσης ότι τα αντισυλληπτικά χάπια είναι ένας ορμονικός τρόπος καταστολής του μηχανισμού που ρυθμίζει τη λειτουργία των ωοθηκών. Το διάστημα στο οποίο ανακάμπτει η λειτουργία των ωοθηκών μετά τη διακοπή των χαπιών ποικίλλει ανάμεσα στις γυναίκες και μπορεί να φτάσει και τις 60 ημέρες. Άρα λοιπόν σου προτείνω να περιμένεις λίγο καιρό ώστε να ανακάμψει η λειτουργία των ωοθηκών και να έχεις περίοδο. Αν η κατάσταση όμως επιμένει τότε καλό θα ήταν να επισκεφθείς το γιατρό σου.
    Είμαι 41 ετών και ο άντρας μου 42. Προσπαθώ να μείνω έγκυος εδώ και δυο μήνες. Έχει νόημα να μπω άμεσα σε πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης;
    Πολλά ζευγάρια αναρωτιούνται για το πότε πρέπει να αναζητήσουν τη βοήθεια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Όσον αφορά τη δική σου περίπτωση, φυσικά και δεν αποκλείεται η φυσική σύλληψη. Σίγουρα όμως ο πιο σημαντικός προγνωστικός δείκτης τόσο για τη φυσική σύλληψη όσο και για την επιτυχία της εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι η ηλικία της γυναίκας, καθώς η πιθανότητα εγκυμοσύνης μειώνεται σημαντικά μετά τα 40 έτη. Για αυτό το λόγο, σου προτείνω να κάνεις σύντομα μια αρχική εκτίμηση στο Embryolab. Μια απλή σειρά εξετάσεων τόσο σε εσένα όσο και στο σύζυγο σου μπορούν να σκιαγραφήσουν το αναπαραγωγικό σας προφίλ. Έχοντας αυτές υπόψη, ένας εξειδικευμένος γυναικολόγος αναπαραγωγικής ιατρικής θα σχεδιάσει ένα πλάνο ενεργειών ώστε να μην χάσετε χρόνο.