Δρ Νίκος Χριστοφορίδης, MD, MSc, FRCOG, Χειρουργός Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Επιστημονικός & Κλινικός Διευθυντής Embryolab, Συνιδρυτής Embryolab Academy

Πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει τη σημασία που έχει το πάχος ενδομητρίου για την πιθανότητα εγκυμοσύνης μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση.

Η πιθανότητα εγκυμοσύνης μετά από θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία της γυναίκας, η ποιότητα και ο αριθμός των εμβρύων που δημιουργούνται στο εργαστήριο της εμβρυολογίας, όπως και η κατάσταση της μήτρας και του ενδομητρίου. Ειδικότερα, σε σχέση με το ενδομήτριο, εκεί δηλαδή που εμφυτεύονται τα έμβρυα κατά την εμβρυομεταφορά, φαίνεται πως η μέτρηση του, κατά την εξέταση με τον υπέρηχο, είναι ένας από τους σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την πιθανότητα επιτυχίας. Ένα καλά αναπτυγμένο ενδομήτριο είναι ένδειξη καλής λειτουργίας και ικανότητας που έχει το ενδομήτριο να “πιάσει” ένα έμβρυο κατά την εμφύτευση.

Διάφορες μελέτες έχουν προηγηθεί με στόχο να απαντηθεί το ερώτημα τι θεωρείται καλό ενδομήτριο, και πιο συγκεκριμένα, ποια είναι η τιμή μέτρησης πάχους του ενδομητρίου που συνδυάζεται με αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση. Αρχικά, διαφορετικές είναι οι περιπτώσεις στις οποίες γίνεται εμβρυομεταφορά σε φρέσκο κύκλο εξωσωματικής, σε σχέση με εμβρυομεταφορά κρυοσυντηρημένων εμβρύων, καθώς στην πρώτη περίπτωση το ενδομήτριο αναπτύσσεται περισσότερο, κυρίως λόγω της ορμονικής διέγερσης των ωοθηκών, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η διέγερση του ενδομητρίου είναι πολύ πιο ήπια. Δεύτερον, ενδιαφέρει να δούμε κατά πόσο άλλοι παράγοντες, όπως η ηλικία της γυναίκας και η ανταπόκριση της στην ορμονική θεραπεία επηρεάζουν το ενδομήτριο της. Τέλος, είναι σημαντικό να δούμε από ποιες τιμές μετρήσεων και κάτω εμφανίζεται μείωση της πιθανότητας εγκυμοσύνης.

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση από το Εθνικό Μητρώο Δεδομένων Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής του Καναδά, σε γυναίκες που κάνανε θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση οι μετρήσεις του ενδομητρίου έδειξαν σημαντική σχέση με το τελικό αποτέλεσμα της θεραπείας τους. Πιο συγκεκριμένα, για τις γυναίκες που κάνανε εμβρυομεταφορά σε φρέσκο κύκλο η πιθανότητα να φτάσουν σε τοκετό ήταν μεγαλύτερη όταν το πάχος ενδομητρίου λίγο πριν την εμβρυομεταφορά τους ήταν από 10-12 χιλιοστά. Αναφορικά με τις εμβρυομεταφορές κρυοσυντηρημένων εμβρύων, εκεί η πιθανότητα γέννησης ήταν μεγαλύτερη όταν η μέτρηση του πάχους ενδομητρίου ήταν από 7-10 χιλιοστά. Ιδιαίτερα σημαντικό ήταν το εύρημα σημαντικής μείωσης της πιθανότητας επιτυχίας, όταν το πάχος ενδομητρίου ήταν μικρότερο των 6 χιλιοστών, τόσο στις εμβρυομεταφορές με φρέσκα, όσο και με κρυοσυντηρημένα έμβρυα. Συνολικά, τα στοιχεία προήλθαν από την ανάλυση 96000 εμβρυομεταφορών, γεγονός που κάνει τη μελέτη ιδιαίτερα σημαντική και χρήσιμη στην καθημερινή επικοινωνία και συμβουλευτική των ζευγαριών με υπογονιμότητα.

Η μέτρηση του πάχους ενδομητρίου κατά την προετοιμασία για εμβρυομεταφορά έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς μία καλή μέτρηση φαίνεται να αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εμφύτευση των εμβρύων. Στις περιπτώσεις που το ενδομήτριο δεν έχει το αναμενόμενο πάχος, η κρυοσυντήρηση των εμβρύων και η εμβρυομεταφορά τους σε μεταγενέστερο χρόνο, μετά την εφαρμογή πιο εξειδικευμένων πρωτοκόλλων είναι προτιμότερη προκειμένου να αυξηθούν και οι πιθανότητες επιτυχίας.