της Μαρίνας Δημητράκη, MD, MSc., M.H.A., PhD, EFOG-EBCOG, Γυναικολόγος Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, European Fellow of Reproductive Medicine ESHRE/EBCOG, Αναπληρώτρια Επιστημονική Διευθύντρια Embryolab

Mε αφορμή τη συμμετοχή της στον εκπαιδευτικό κύκλο σεμιναρίων του Συλλόγου «Άλμα Ζωής ν. Θεσσαλονίκης» η Ειδική στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, Γυναικολόγος κα Μαρίνα Δημητράκη μας παρουσιάζει όλα τα δεδομένα που ρητά και επίσημα αποσυνδέουν την εξωσωματική από τον κίνδυνο εμφάνισης κακοήθειας στον μαστό.

“Υπάρχει κίνδυνος για την υγεία μου από τη θεραπεία της εξωσωματικής;”
Αυτή είναι η συχνότερη ερώτηση των γυναικών όταν ξεκινάνε μια προσπάθεια υποβοήθησης της αναπαραγωγής. Κι επειδή, κάθε χρόνο, παγκόσμια, πραγματοποιούνται περισσότεροι από 1 εκατομμύριο κύκλοι εξωσωματικής γονιμοποίησης γίνεται άμεσα αντιληπτό πως πρέπει να δοθεί μια ξεκάθαρη, υπεύθυνη και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση στην ερώτηση που απασχολεί εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο.

Ο θεωρητικός κίνδυνος με την εξωσωματική γονιμοποίηση, εικάζεται λόγω της αύξησης των οιστρογόνων και της προγεστερόνης, που προκαλείται από τη φαρμακευτική αγωγή.

Εύκολα καταρρίπτεται αυτό ο μύθος καθώς:
1. η αύξηση των ορμονών κατά τη θεραπεία της εξωσωματικής είναι σύντομης διάρκειας και όχι μακροχρόνια.
2. Και η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε υψηλά επίπεδα ορμονών για μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρείται ότι δρα προφυλακτικά στον μαστό, όπως και τα σταθερά υψηλά και προοδευτικά αυξανόμενα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης που προκύπτουν κατά τη διάρκεια των κυήσεων.

Αναφορικά με τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην εξωσωματική γονιμοποίηση για να επιτευχθεί διέγερση των ωοθηκών, υπάρχουν πλέον βιβλιογραφικά δεδομένα που τεκμηριώνουν ότι δεν συσχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου μαστού.

Συγκεκριμένα, μελέτες που έχουν παρακολουθήσει, για περισσότερα από 30 χρόνια, γυναίκες που κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους έλαβαν σκευάσματα κιτρικής κλομιφαίνης, γοναδοτροπινών και προγεστερόνης, αποδεικνύουν ότι:
δεν υπάρχει αύξηση του κινδύνου για εμφάνιση καρκίνου μαστού στις γυναίκες που έλαβαν τα σκευάσματα ούτε σε σχέση με γυναίκες που δεν έλαβαν την αγωγή αυτή αλλά ούτε και σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Επιπλέον, η λετροζόλη, που χρησιμοποιείται για τη διέγερση των ωοθηκών και μάλιστα στις γυναίκες με καρκίνο ή με οικογενειακό ιστορικό κακοήθειας είναι ένα φάρμακο που όχι μόνο δεν βλάπτει αλλά προστατεύει τον μαστό καθώς χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του ορμονοεξαρτώμενου καρκίνου μαστού σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Ούτε και οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης αυξάνουν τον κίνδυνο. Μάλιστα, πρόσφατη μελέτη δείχνει πως οι γυναίκες που είχαν περισσότερους από 7 κύκλους διέγερσης για εξωσωματική γονιμοποίηση έχουν ακόμη μικρότερο κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου μαστού.

Όλα τα παραπάνω οδήγησαν τους παγκόσμιους οργανισμούς για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, ASRM και ESHRE, να εκδώσουν επίσημες οδηγίες, όπου ρητά αποσυνδέουν τις θεραπείες για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή με τον κίνδυνο εμφάνισης κακοήθειας στον μαστό.