Ένα θέμα που μπορεί να προκύψει κατά τη διάρκεια της προσπάθειας και να ανησυχήσει το περιβάλλον που το ακούει ή και τον άνθρωπο που το νιώθει. Η Εύη Καλουτά, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, απαντά σε συχνές σκέψεις και αντιδράσεις, προτείνοντας τρόπους προσέγγισης και υποστήριξης.
• «Μην είσαι υπερβολική και μην το αφήνεις να σε πάρει από κάτω»
Πολλές φορές, προσπαθώντας να λύσουμε τη δυσκολία, μπορεί να απομακρυνθούμε από τον άνθρωπό μας ή από την ουσία του θέματος. Η επαφή με παιδιά (μια συζήτηση/μια επίσκεψη/μια παιδική χαρά/ένα παιδικό party/μια βάφτιση) είναι πιθανό να ξυπνά συναισθήματα στο άτομο που έχει ματαιωθεί προσπαθώντας. Αυτό δε σημαίνει ότι υπερβάλλει ή ότι η ψυχολογία του είναι λάθος – αντιθέτως μας προσκαλεί να δούμε ότι σε αυτήν τη φάση υπάρχει μια πιο ευαίσθητη πλευρά που ζητά προστασία και φροντίδα. Λεπτομέρεια – μα κάθε λέξη μετρά: πόσο διαφορετικό το «σε ακούω» από το «θα σου πω τι να νιώθεις/τι όχι».
• «Δεν είναι σωστό να λείπεις, θα στεναχωρεθεί η φίλη σου»
Γενικά έχουμε ανάγκη να συμβουλευόμαστε το σύστημα των αξιών μας, καθώς μέσα μας υπάρχει μια θέση σωστού και λάθους. Το ζητούμενο όμως είναι να το ορίζουμε με έναν τρόπο που να μπορεί να μας εκφράζει και να μας βοηθά. Ποιος θα στεναχωρεθεί/ Ποιος θα έχει την ευθύνη/ Ποιος θα καταλάβει ποιον/ Ποιος θα θεωρηθεί εγωιστής? Η μια φίλη θα μπορούσε να έχει το παράπονο της απουσίας και η άλλη να νιώθει ενοχικά ή μοναχικά. Τι άλλο όμως θα μπορούσε να γίνει? Να υπάρχει μια ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία με κατανόηση και αγάπη, που να χωράει τις ευκολίες αλλά και τις δυσκολίες και να μην απειλείται ή ορίζεται από αυτές. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει φροντίδα 50-50 και 100% σχέση.
• «Δεν είναι καλό να συνηθίσεις να απομακρύνεσαι από τους άλλους»
Συχνά νιώθουμε μια αγωνία για τη διάρκεια των δύσκολων συναισθημάτων και για τη μακροπρόθεσμη διαχείρισή τους. Πόσο γρήγορα βλέπουμε το «τι είναι καλό» και ταυτόχρονα πόσο αργούμε ή δυσκολευόμαστε να δούμε τον άνθρωπό μας και τα συναισθήματά του. Πόσο γρήγορα επιθυμούμε να τον δούμε να τα ξεπερνά και πόσο μας τρομάζει ότι μπορεί να χρειάζεται χρόνος για να πάει στο επόμενο βήμα. Μια δύσκολη στιγμή/περίοδος/κατάσταση δεν ορίζει όλο μας το μέλλον και αυτή είναι η πιο σημαντική πληροφορία που έχουμε να δώσουμε σε αυτόν που τη βιώνει. Είναι εντάξει… και θα περάσει.
