Στην εξωσωματική γονιμοποίηση συνηθίζεται να μεταφέρονται στη μήτρα της γυναίκας περισσότερα από ένα έμβρυα με στόχο την αύξηση της πιθανότητας επιτυχίας. Ο βασικός λόγος που μεταφέρονται περισσότερα από ένα έμβρυα είναι πως λίγα μόνο από τα έμβρυα που εξελίσσονται στο εργαστήριο θα προχωρήσουν φυσιολογικά και θα εμφυτευθούν στη μήτρα. Η τακτική αυτή έχει ως αποτέλεσμα συχνά να οδηγούμαστε σε πολύδυμη εγκυμοσύνη, όπως η δίδυμη και η τρίδυμη κύηση.
Σήμερα, περίπου 1 στις 3 κυήσεις μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση ξεκινά ως πολύδυμη εγκυμοσύνη.
Οι πολύδυμες εγκυμοσύνες θεωρούνται κυήσεις υψηλού κινδύνου, καθώς έχουν αυξημένη εμφάνιση επιπλοκών, τόσο στην έγκυο γυναίκα, όσο και στα έμβρυα που κυοφορεί.
Η γυναίκα που κυοφορεί δίδυμα ή τρίδυμα, έχει αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών, όπως υψηλή πίεση αίματος και διαβήτη κύησης. Απαιτείται πιο συχνή και συστηματική παρακολούθηση από τον μαιευτήρα για τον έλεγχο και την έγκαιρη ανίχνευση τυχών επιπλοκών.
Η πιθανότητα αποβολής είναι μεγαλύτερη. Ο τοκετός –κατά μέσο όρο- συμβαίνει πιο νωρίς, με αποτέλεσμα λόγω της προωρότητας αυτής να γεννιούνται νεογνά με χαμηλό βάρος, με πιθανές αναπνευστικές δυσκολίες και μακροπρόθεσμα αυξημένη συχνότητα αναπτυξιολογικών προβλημάτων. Έχει επιτευχθεί μεγάλη πρόοδος σε επίπεδο υποστήριξης των πρόωρων νεογνών από τις παιδιατρικές και νεογνολογικές μονάδες εντατικής θεραπείας, ωστόσο η προωρότητα εξακολουθεί να είναι ο πιο σημαντικός κίνδυνος για την εξέλιξη της υγείας ενός νεογνού.
Παρατηρείται διεθνώς μια συστηματική προσπάθεια για αυστηρότερο έλεγχο στον αριθμό των εμβρύων που μεταφέρονται, γεγονός που αποτυπώνεται σε διεθνείς οδηγίες, με τις οποίες σταδιακά εναρμονίζεται και η ελληνική νομοθεσία. Στόχος είναι ο αριθμός των εμβρύων που θα μεταφέρονται να αποφασίζεται με βάση τόσο την ηλικία της γυναίκας, όσο και με τον αριθμό των προσπαθειών εξωσωματικής γονιμοποίησης που προηγήθηκαν χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Όσο μικρότερη η ηλικία της γυναίκας, τόσο μικρότερη και η ανάγκη για μεταφορά περισσότερων από ένα εμβρύων. Όσο μεγαλύτερη η ηλικία της γυναίκας, ή όσο περισσότερες προηγούμενες μη επιτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης, ζητείται να μεταφέρουμε περισσότερα από ένα έμβρυα.
Τα έμβρυα που προκύπτουν μετά από προσπάθεια εξωσωματικής και δεν επιλέγονται για εμβρυομεταφορά, μπορούν πλέον, με την εξέλιξη της κρυοβιολογίας, να κρυοσυντηρηθούν με εξαιρετικές πιθανότητες επιβίωσης μετά την απόψυξη και εμφύτευσης σε μεταγενέστερο χρόνο. Κρυοσυντηρώντας τα πλεονάζοντα έμβρυα, υπάρχει η δυνατότητα και για επόμενες εμβρυομεταφορές, χωρίς την ανάγκη επανάληψης της ορμονικής διέγερσης και νέας ωοληψίας. Με τις νέες δυνατότητες που παρέχει η κρυοσυντήρηση των εμβρύων με υαλοποίηση (vitrification) είναι πλέον δυνατή η εμβρυομεταφορά ενός εμβρύου ακόμη πιο συχνά, καθώς αθροιστικά η πιθανότητα για εγκυμοσύνη παραμένει η ίδια. Με τον τρόπο αυτό ελαττώνονται τα ποσοστά των πολύδυμων κυήσεων.
Στόχος της θεραπείας με εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μία υγιής εγκυμοσύνη και η γέννηση ενός υγιούς παιδιού. Με σωστή ενημέρωση για τις πιθανότητες και τους κινδύνους που υπάρχουν, κάθε ζευγάρι θα μπορεί να αποφασίσει σε συνεργασία με τον γιατρό του, τον κατάλληλο αριθμό εμβρύων για εμβρυομεταφορά. Το Embryolab είναι από τις πρώτες Μονάδες Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής διεθνώς που αξιοποιεί με επιτυχία την τεχνική της κρυοσυντήρησης εμβρύων με υαλοποίηση (vitrification).
