Της Εύης Καλουτά, Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπεύτριας, Embryolab

Καθώς οι μέρες αυτής της πρωτόγνωρης περιόδου περνούν, ο ψυχικός οργανισμός όλων μας προσπαθεί να βρει ισορροπίες και να προσαρμοστεί σε νέα συνεχώς δεδομένα.

Ποιο είναι το στοίχημα για την ψυχολογία μας;
Να διατηρήσουμε μια προοπτική που να είναι από τη μια βοηθητική, χωρίς
όμως από την άλλη να καταπιέζει τις υγιείς αντιδράσεις μας στη δυσκολία
που βιώνουμε.

Η καθημερινή μας ρουτίνα έχει αποκτήσει μια εντελώς διαφορετική μορφή, τόσο ξαφνικά, τόσο παραβιαστικά και ταυτόχρονα… τόσο προστατευτικά! «Μένουμε σπίτι» με όλη τη βοήθεια που μπορεί αυτό να προσφέρει στην υγεία μας, στην οικογένειά μας, στην κοινωνία μας, στη ζωή μας. Μένουμε όμως σπίτι και βιώνουμε μια σειρά από απώλειες – από το αν θα μας δει ο ήλιος της μέρας, μέχρι το πώς θα επιβιώσουμε οικονομικά. Από το αν θα δούμε και θα νιώσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, μέχρι τα σημαντικά όνειρα και τους στόχους που έχουμε για τη ζωή μας.

Συνέπειες αυτών των αλλαγών;
▪ Φόβος και αγωνία για το μέλλον (από το αυριανό ως το πολύ μεταγενέστερο).
▪ Θυμός για όλα αυτά που «πρέπει» να διαχειριστούμε με το όλο το πολύπλευρο κόστος τους.
▪ Στεναχώρια για ό,τι συμβαίνει. Και γιατί αυτό που συμβαίνει θα πρέπει να το ζήσουμε σε όλο του το μεγαλείο. Γιατί η ζωή είναι φτιαγμένη με ανατροπές που πάντα μας εκπλήσσουν με το πόσο σοκαριστικές μπορεί να είναι.
Ναι, πιθανόν σώμα και ψυχή να αντιδρούν. Να ζητούν ανά στιγμές βοήθεια, να ψάχνουν τρόπους να εκφράσουν την αναστάτωσή τους ζωντανά. Να μιλούν με το πώς αισθανόμαστε, το πώς τρώμε, το αν κοιμόμαστε καλά, το πώς λειτουργούμε μέσα στην κάθε μέρα.

Οκ λοιπόν,
ας καθίσουμε πίσω και ας πάρουμε μια ανάσα. Ας αφήσουμε τους ώμους να πέσουν πιο χαλαρά στη θέση τους και το σώμα μας στο κάθισμα. Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να είναι «αυτός που ξέρει» ότι έχει τρόπους να στηρίξει αυτήν την πρωτόγνωρη πρόκληση και να αυτουποστηριχθεί.
Και όσο προστατεύουμε το σωματικό μας οργανισμό από τον κορονοιό, ας δούμε πώς αντιδρά ο ψυχικός: Τι θα χρειαζόταν άραγε για να λειτουργεί καλύτερα; Για να μη φτάσει να μας κάνει να νιώθουμε ότι «ξεπερνά τα όριά του»; – Απαντούμε με τρόπο απλό αλλά ουσαστικό.

Προστατεύω την ψυχολογία μου με:
✓ Το να φροντίζω την ενημέρωσή μου, όπως θα έκανα για οποιοδήποτε θέμα με αφορά. Χωρίς να λαμβάνω πληροφορίες που με κουράζουν, αλλά λαμβάνοντας αυτές που με βοηθούν. Χωρίς να ανακυκλώνω και χωρίς «να μου δίνω τροφή» που ταλαιπωρεί τον οργανισμό μου.
✓ Το να μου επιτρέπω να είμαι αυτό που είμαι, χωρίς να νιώθω ότι «με εγκαταλείπω στο έλεος των συναισθημάτων μου». Με το να αναγνωρίζω ότι ναι, μπορώ να βιώνω διάφορα στάδια συναισθηματικά και «είναι εντάξει – θα τα φροντίσω». Δεν ήρθαν να με καταστρέψουν – ούτε τώρα, ούτε ποτέ.
✓ Το να έχω επαφή με ανθρώπους που με εκφράζουν, που με χαλαρώνουν, που μπορώ να μοιραστώ πράγματα μαζί τους και αυτοί μαζί μου.
✓ Το να μην προσπαθώ να με χαλαρώσω με ένα τσιγάρο ή ένα ποτό. Σίγουρα έχω φτιαχτεί με μηχανισμούς που να μπορούν να βοηθήσουν χωρίς απαραίτητα να με βλάπτουν.
✓ Και ναι, μπορεί να μην είναι ό,τι πιο εύκολο να έχω μια άψογη διατροφή μένοντας στο σπίτι επί μέρες, αλλά μπορώ να δώσω λίγα λεπτά στο να κινήσω το σώμα μου με όποιον τρόπο (λίγες ασκήσεις, λίγη γυμναστική, λίγος χορός, οτιδήποτε!). Come on… μπορώ!!
✓ Το να σκέφτομαι μακροπρόθεσμα. Χρειάζομαι προοπτική. Βιώνουμε μια περίοδο που δεν αφορά το υπόλοιπο της ζωής μας. Στηρίζω το τώρα, αλλά κοιτώ μπροστά.
✓ Το να μην αμφισβητώ την ικανότητά μου να τα καταφέρει να προχωρήσει και αυτό το μονοπάτι αλλά και να μη με ενοχοποιώ για οτιδήποτε δεν έκανα νωρίτερα.
✓ Κρατώ ισορροπία → αναλαμβάνω ευθύνη να με βοηθήσω και όχι να με εγκλωβίσω!

Θέλω να αποκτήσω παιδί… Και είναι απίστευτο το εμπόδιο που ήρθε, μέσα στα τόσα άλλα που μπορεί ήδη να αντιμετώπιζα…
Η έννοια της δημιουργίας θέλει τόση υπομονή και αγάπη. Το δημιούργημα πάντα τραβά την προσοχή και είναι η εικόνα του μέλλοντος, είναι το μετά, είναι η ζωή. Και ο δημιουργός; Είναι ένα δημιούργημα που τροφοδοτείται από τις ρίζες του.
Δώσ’ του τα πάντα, μείνε μαζί του και ονειρέψου για αυτόν. Φρόντισέ τον για να πιστέψει στα όνειρά του. Και επίτρεψέ του να αντέξει τις δυσκολίες, δείχνοντάς του τους τρόπους που έχει μέσα του και όχι μόνο τα εμπόδια.

Μένω στο σπίτι – Μένω δυνατός