Η διατροφή συνδέεται άμεσα με τα θέματα γονιμότητας και παίζει το δικό της ρόλο στην πορεία της εξωσωματικής. Παράλληλα όμως, η διατροφή μας επηρεάζεται από την ψυχική μας κατάσταση και ενδεχομένως παρατηρούμε ότι ανάλογα με τις συναισθηματικές φάσεις που περνάμε, γίνεται άλλοτε πιο εύκολο και άλλοτε πιο δύσκολο να τη φροντίσουμε.

Μια σωστή διατροφή ή ένα ιδανικό σωματικό βάρος είναι σίγουρα επιθυμητά από τους περισσότερους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, οι ρυθμοί της καθημερινότητας, το άγχος, η συναισθηματική αστάθεια, η πίεση από δυσκολίες της ζωής και πολλά άλλα, είναι καλές αφορμές για να αμελήσουμε τη φροντίδα της διατροφής μας ή και να βρούμε σε αυτή ένα καταφύγιο ευχαρίστησης (αν δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα). Όπως επίσης, μπορεί να βρισκόμαστε σε μια αγχωτική διατήρηση διατροφικού προγράμματος που επιχειρεί μεν να φροντίσει το σώμα, καταλήγει όμως να συνδέεται με υψηλά επίπεδα στρες. Έτσι, υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί οποιαδήποτε τάση να εξελιχθεί ως και στη μορφή κάποιας διατροφικής διαταραχής.

Τι μπορούμε να κάνουμε;
Αρχικά, να αναγνωρίσουμε τη σχέση μας με το φαγητό και χωρίς φόβο και ενοχές, να την αντιμετωπίσουμε με κατανόηση και αληθινό ενδιαφέρον. Αυτός είναι ένας υγιής δρόμος προσέγγισης, αντί της καταπιεστικής ματιά που προσπαθεί να μας «βάλει σε πρόγραμμα», αλλά με τρόπο σκληρό ή με δύσκολη συντήρηση. Αυτό αποτελεί ένα καλό παράδειγμα της αντιπαράθεση που συχνά μας οδηγεί στο αδιέξοδο: «ευχαρίστηση με κακή διατροφή» ή «τιμωρία με καλή»; Κανένα από τα 2! Δεν είναι ούτε ουσιαστικά και προφανώς ούτε επιθυμητά.

Η διατροφική μας συμπεριφορά είναι ένας πολύ μεγάλος τομέας που χαρακτηρίζει τη σχέση με τον εαυτό μας: πώς τον συντηρούμε, πώς τον προσέχουμε, πώς τον ευχαριστούμε, πώς διασφαλίζουμε την υγεία και την ύπαρξή του. Και όπως όλα όσα αφορούν σε αυτήν τη σχέση, οφείλει να εμπεριέχει τη διαρκή φροντίδα.

Όχι επειδή πρέπει, αλλά επειδή αγαπά.

Εύη Καλουτά

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια