Ένα ζευγάρι ξεκινά το ταξίδι της εξωσωματικής. Δύο συνοδοιπόροι, δύο θέλω, δύο σκέψεις, δύο συναισθήματα, δύο αγωνίες. Δύο όμως και διαφορετικοί οι ρόλοι στην προσπάθεια αυτή που στρέφουν την προσοχή μας ως επί το πλείστον στη γυναίκα. Η θεραπεία, η διαδικασία, το ίδιο το αποτέλεσμα – όλα γύρω από αυτήν.

Τι γίνεται όμως με τη θέση των αντρών που πιο σπάνια ίσως συζητούμε;
Είναι σύνηθες ο ρόλος του υποστηρικτή να μην έχει τόσο τα φώτα της προσοχής πάνω του, ακριβώς λόγω της θέσης του. Αυτό όμως δεν κάνει τη θέση αυτή απαραίτητα «εύκολη» ή απαθή συναισθηματικά. Όντας μέσα στην προσπάθεια, οι άντρες καλούνται να διαχειριστούν τους δικούς τους εσωτερικούς δαίμονες και παράλληλα να σταθούν στο ύψος του δυνατού υποστηρικτή για τη σύντροφό τους. Ο φόβος της αποτυχίας, η ματαίωση της υπογονιμότητας, ο θυμός του γιατί, αλλά και η θλίψη για τις ευκαιρίες που χάθηκαν, είναι το ίδιο επίπονα και για τους 2.

Δεν υπάρχει ζυγαριά που να μετρήσει δίκαια τα ανθρώπινα συναισθήματα, διότι όποια και να είναι και όσα και να είναι, είναι εξίσου σημαντικά και αληθινά. Μέσα στη συχνή σιωπή των αντρών, πολύ συχνά φωλιάζουν δυνατές συναισθηματικές φωνές που χωρίς λόγια προσπαθούν να πουν «δίνω χώρο σε σένα γιατί έχεις προτεραιότητα».

Τελευταία διάδα λοιπόν… οι ανάγκες για φροντίδα και κατανόηση! Αδιαμφισβήτητα για τις παντοδύναμες γυναίκες που θαρραλέα στηρίζουν με το σώμα και την ψυχή τους την προσπάθεια. Αδιαμφισβήτητα όμως και για τους άντρες που προσπαθούν να γίνουν με το συναίσθημα, όλα αυτά που δεν μπορούν να γίνουν με το σώμα.

Εύη Καλουτά

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια