Πως συνδέεται η ενδομητρίωση με τη γονιμότητα;
Μια ερώτηση που αφορά εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Την απάντηση δίνει ο κ. Μιχάλης Κυριακίδης, MD, MSc, Γυναικολόγος Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.

Αν και δεν έχει χαρτογραφηθεί ο μηχανισμός με τον οποίο η ενδομητρίωση μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα, υπολογίζεται ότι το 30-40% των γυναικών με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη σύλληψη.

Η σύνδεση της ενδομητρίωσης με την υπογονιμότητα έχει εδραιωθεί επιστημονικά καθώς υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις στη βιβλιογραφία ότι έχει επιζήμιες επιδράσεις στη λειτουργία των ωοθηκών, των σαλπίγγων και στη δεκτικότητα της μήτρας.

Στο μηχανισμό αυτό συμμετέχουν πολλοί παράγοντες που μειώνουν τις πιθανότητες γονιμοποίησης και εμφύτευσης των εμβρύων, όπως: μη φυσιολογική ανάπτυξη ωαρίων, αυξημένο οξειδωτικό στρες, αλλοιωμένη ανοσολογική λειτουργία, διαταραγμένο ορμονικό περιβάλλον στα ωοθυλάκια και την περιτοναϊκή περιοχή και μειωμένη δεκτικότητα του ενδομητρίου.

Βέβαια, σε πιο σοβαρά στάδια της νόσου υπάρχουν ανατομικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη φυσική σύλληψη, όπως συμφύσεις γύρω από τις σάλπιγγες ή μεγάλες ενδομητριωσικές κύστεις στις ωοθήκες.

Γιατί κάποιες γυναίκες με ενδομητρίωση αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην απόκτηση παιδιών και κάποιες άλλες όχι;
Το ερώτημα αυτό, εξακολουθεί να απασχολεί τους ειδικούς της αναπαραγωγικής ιατρικής και τους εμβρυολόγους.
Η πιο πιθανή απάντηση είναι ο χρόνος. Η διάρκεια της επίδρασης της ενδομητρίωσης θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί μερικές γυναίκες θα αποκτήσουν παιδιά και αργότερα θα μάθουν για την παρουσία ενδομητρίωσης ενώ κάποιες άλλες θα διαγνωστούν και θα προσπαθήσουν -ίσως για αρκετά χρόνια και κύκλους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής- να ξεπεράσουν αυτήν τη δυσκολία.

Τι γίνεται με την ενδομητρίωση κατά τη διάρκεια της κύησης και στην εμμηνόπαυση;
Τα συμπτώματα  της ενδομητριώσης  βελτιώνονται / εξαφανίζονται κατά τη διάρκεια της κύησης. Κατά την εμμηνόπαυση τα συμπτώματα εξαφανίζονται και οι εστίες της στο σώμα της γυναίκας συρρικνώνονται και  σταδιακά εξαφανίζονται.