Κατά τη φυσιολογική σύλληψη, την πέμπτη ή την έκτη μέρα της ανάπτυξης, το έμβρυο αφήνει τη διαφανή ζώνη που το περιβάλλει με σκοπό να εμφυτευτεί στη μήτρα μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται εκκόλαψη.
Κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η διαφανής ζώνη καθίσταται παχιά και σκληρή, κάνοντας έτσι την εκκόλαψη στη μήτρα δυσκολότερη μετά την εμβρυομεταφορά. Σε αυτές τις περιπτώσεις συστήνεται η τεχνική της υποβοηθούμενης εκκόλαψης (assisted hatcing), κατά την οποία δημιουργείται στη διαφανή ζώνη μια μικρή οπή ή μια λέπτυνση, από όπου το έμβρυο θα μπορέσει να εξέλθει και έτσι να εμφυτευτεί στη μήτρα.
Η μέθοδος εφαρμόζεται στα έμβρυα πριν την εμβρυομεταφορά και η μηχανική διάσπαση της διαφανούς ζώνης κατά την υποβοηθούμενη εκκόλαψη γίνεται είτε μηχανικά, είτε με τη χρήση laser, η οποία είναι, πλέον, ευρέως διαδεδομένη. Η υποβοηθούμενη εκκόλαψη συστήνεται, κυρίως, σε έμβρυα γυναικών μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς επίσης και σε ζευγάρια μετά από αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης.
